Σελίδες

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ


ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Από την Παγκόσμια Μέρα του Παιδιού, αυτό που έμεινε τελικά εκτός από τα δακρύβρεχτα αφιερώματα των ΜΜΕ και από τις μεγαλόστομες και υποκριτικές δηλώσεις των ιθυνόντων, από τους τηλεμαραθώνιους αγάπης, κλπ., ήταν ένα πράγμα: Κάποιοι θέλησαν ξεδιάντροπα να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες και να τις μοιράσουν "σε όλους". Είναι αυτονόητο ότι αυτοί οι κάποιοι δεν είναι άλλοι από την άρχουσα τάξη, το πολιτικό προσωπικό της, τα ΜΜΕ και τα πολύμορφα ερείσματά της.

ΝΑΝΑ ΒΗΧΟΥ Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 16/12/1997

Η παγκόσμια ημέρα του παιδιού "γιορτάστηκε" με συγκλονιστικά στοιχεία για τις συνθήκες διαβίωσης εκατομμυρίων παιδιών, ιδίως του αναπτυσσόμενου κόσμου. Τα στοιχεία έδωσαν στη δημοσιότητα εκπρόσωποι της "Γιούνισεφ". Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά:

* Δώδεκα εκατομμύρια παιδιά το χρόνο - 33.000 καθημερινά - χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί.

* Περί τα έξι εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την ασιτία.

* Οι πόλεμοι των τελευταίων δέκα ετών σκότωσαν δύο εκατομμύρια παιδιά.

Τα τρία παραπάνω προβλήματα, δηλαδή ο υποσιτισμός, οι ασθένειες και οι πόλεμοι, ευθύνονται για το θάνατο εκατομμυρίων παιδιών κάθε χρόνο.

Όσον αφορά τον υποσιτισμό, σχεδόν το 1/3 των παιδιών κάτω των πέντε ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, δηλαδή 174 εκατομμύρια παιδιά, πηγαίνουν για ύπνο νηστικά. Τουλάχιστον, δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι, ως επί το πλείστον γυναίκες και παιδιά αναπτυσσόμενων χωρών, υποφέρουν από έλλειψη ιχνοστοιχείων, Το 1996, η έλλειψη ιωδίου έθεσε σε κίνδυνο τη σωματική και πνευματική υγεία 1,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων! Παγκόσμια, 250 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών υπέφεραν από έλλειψη βιταμίνης Α την περυσινή χρονιά. Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι - κυρίως μικρά παιδιά και γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία - υποφέρουν από σιδηροπενική αναιμία, που ευθύνεται για το 20% των μητρικών θανάτων.

Όσον αφορά τις ασθένειες, περί τα δύο εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν σ΄ όλο τον κόσμο κάθε χρόνο από έξι παιδικές ασθένειες, για τις οποίες θα μπορούσαν να είχαν εμβολιαστεί. Πρόκειται για τις εξής ασθένειες: Ιλαρά, κοκίτη, τέτανο, φυματίωση, πολυομελίτιδα και διφθερίτιδα. Οι διαρροϊκές παθήσεις σκοτώνουν 2,2 εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο, ενώ οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις, ειδικά η πνευμονία, ευθύνονται για το θάνατο 2 εκατομμυρίων παιδιών. Η έγκαιρη διάγνωση και η χρήση σωστών αντιβιοτικών θα μπορούσαν να αποτρέψουν το 30 - 60% των σχετικών θανάτων. Εξαιτίας του Έιτζ, πεθαίνουν 1.000 παιδιά κάθε μέρα!!! Μέχρι το τέλος του 1996, ο ιός HIV είχε σκοτώσει 1,4 εκατομμύρια παιδιά!!!

Οι πόλεμοι της περασμένης δεκαετίας άφησαν πίσω τους δύο εκατομμύρια παιδιά νεκρά, 5-5 εκατομμύρια παιδιά ανάπηρα, 12 εκατομμύρια παιδιά άστεγα, ένα εκατομμύριο ορφανά ή χαμένα από τους γονείς τους και δέκα εκατομμύρια παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα. Τα περισσότερα παιδιά που πεθαίνουν έχουν χτυπηθεί από βόμβες ή σφαίρες, αλλά έχουν υποκύψει στην πείνα και τις ασθένειες, εξαιτίας της καταστροφής των ιατρικών υπηρεσιών, των παροχών νερού και των πηγών τροφής.

Τελειωμό δεν έχει το δράμα των παιδιών. Η Αφρική είναι η πιο πολυτάραχη ήπειρος, με δεκάδες τοπικούς εμφυλίους ή διακρατικούς πολέμους που στοιχίζουν τη ζωή χιλιάδων παιδιών. Σύμφωνα με στοιχεία της "Γιούνισεφ", τα περισσότερα από τα εφτά εκατομμύρια προσφυγόπουλα όλου του κόσμου βρίσκονται στην Αφρική. Απ΄ όλους τους θανάτους που οφείλονται στον πόλεμο στην Αφρική, το 92% είναι γυναίκες και παιδιά. Για κάθε παιδί που σκοτώνεται στην Αφρική, άλλα τρία τραυματίζονται ή μένουν ανάπηρα!

Από την Παγκόσμια Μέρα του Παιδιού, αυτό που έμεινε τελικά εκτός από τα δακρύβρεχτα αφιερώματα των ΜΜΕ και από τις μεγαλόστομες και υποκριτικές δηλώσεις των ιθυνόντων, από τους τηλεμαραθώνιους αγάπης, κλπ., ήταν ένα πράγμα: Κάποιοι θέλησαν ξεδιάντροπα να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες και να τις μοιράσουν "σε όλους". Είναι αυτονόητο ότι αυτοί οι κάποιοι δεν είναι άλλοι από την άρχουσα τάξη, το πολιτικό προσωπικό της, τα ΜΜΕ και τα πολύμορφα ερείσματά της.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Κάθε φορά που έρχονται στην επιφάνεια εξόφθαλμα αποκρουστικές και απάνθρωπες πλευρές αυτού του σάπιου συστήματος, όπως η ανελέητη εκμετάλλευση των παιδιών, η περιφρόνηση και εγκατάλειψη των ατόμων με ειδικές ανάγκες κλπ., βάζουν σε κίνηση τον τεράστιο προπαγανδιστικό μηχανισμό τους, ο οποίος, λειτουργώντας περίπου αυτόματα, επιχειρεί να βγάλει λάδι τους υπεύθυνους, να αποκρύψει τις αιτίες και να μεταθέσει τις ευθύνες στην κοινωνία γενικά. Το μέγεθος του προβλήματος της χειραγώγησης των συνειδήσεων είναι πελώριο, αν αναλογιστεί κανείς ότι η προπαγανδιστική μηχανή της άρχουσας τάξης λειτουργεί σε μόνιμη βάση και σπεύδει σε κάθε ευκαιρία, να δώσει το δικό της στίγμα και περιεχόμενο, να διαμορφώσει την "κοινή γνώμη" και να κατευθύνει την αγανάκτηση και τον αποτροπιασμό που αισθάνεται δικαιολογημένα και ο τελευταίος πολίτης, σε ανώδυνα γι΄ αυτήν κανάλια. Αυτό έγινε και φέτος στην Παγκόσμια Μέρα του Παιδιού, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η εικόνα ότι το πρόβλημα με την τραγική κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά αφορά, κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, τις χώρες του "τρίτου κόσμου", ενώ στις "πολιτισμένες" χώρες είναι περίπου ανύπαρκτο και περιθωριακό. Ειδικά στην Ελλάδα, οι μελανές εικόνες εντοπίζονται μόνο στα παιδιά των φαναριών - τα περισσότερα παιδιά αλλοδαπών, άρα... είτε, στην καλύτερη περίπτωση, στα νήπια που δεν πρέπει να εργάζονται για τις διαφημίσεις της τηλεόρασης!

Δεν έχουν πρόβλημα να προβάλλουν τα στοιχεία των διεθνών οργανισμών, όπως της "Γιούνισεφ", που έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι καθημερινά εκατομμύρια παιδιά ζουν σε άθλιες συνθήκες, εξωθούνται μαζικά στην πορνεία, πεθαίνουν από ασιτία, από ασθένειες που θεραπεύονται και από τους πολέμους που οι ίδιοι ανάβουν και συντηρούν. Ίσα - ίσα, που επιχειρούν να εμφανίσουν αυτή την κατάσταση ως αναπόφευκτη, ως φυσικό φαινόμενο, με το οποίο πρέπει να μάθουμε να ζούμε!

Εκείνο που προέχει γι΄ αυτούς είναι να μη χρεωθεί ο καπιταλισμός καμία ευθύνη, να μη συνδεθεί η ύπαρξη του προβλήματος με τις ίδιες τις δομές του άθλιου συστήματος. Ακριβώς γιατί έχουν σκοπό να αναπαράγουν και διευρύνουν την εκμετάλλευση των μικρών παιδιών, παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις περί δικαιωμάτων του παιδιού. Μια εκμετάλλευση, η οποία είναι σύμφυτη με τον ίδιο τον καπιταλισμό, ο οποίος έβαψε τα θεμέλιά του με τον ιδρώτα και το αίμα των ανήλικων παιδιών, βάζοντάς τα βίαια στην παραγωγή, προκειμένου να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και τα υπερκέρδη του. Αυτοί ακριβώς οι λόγοι είναι που τον υποχρεώνουν να συνεχίζει και σήμερα με εντεινόμενους ρυθμούς. Ακριβώς γι΄ αυτό θεωρεί περιττή πολυτέλεια τη "φυσιολογική" σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών, την προστασία τους από την εκμετάλλευση και τη διασφάλιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους στη διατροφή, τη στέγαση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Αντίθετα, καθημερινά οι κυβερνήσεις των "πολιτισμένων" χωρών κατακρεουργούν τα κονδύλια που προορίζονται και για τα παιδιά, για να μεταφερθούν στα ταμεία των "μεγάλων αφεντικών". Αξίζει να αναφερθεί εδώ το πρόσφατο ψήφισμα των συντηρητικών κομμάτων - για το νέο κοινωνικό μοντέλο της ΕΕ, όπου η ανατροφή των παιδιών ανατίθεται στην οικογένεια και, άρα, το κράτος δεν πρέπει να έχει καμία "ανάμειξη" και συμβολή! Μετά από όλα αυτά που αναφέραμε βγαίνει καθαρά ότι και τα παιδιά παρασύρονται μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στη δίνη μιας νέας βαρβαρότητας. Από εκεί δεν μπορούν να βγουν, παρά μόνο με την ανατροπή του σημερινού συστήματος.

Τελειώνοντας πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πώς τα δικαιώματα των παιδιών που απευθύνουν ένα τεράστιο κατηγορώ στην υποκρισία και την αθλιότητα των κρατούντων δεν μπορούν να κατοχυρωθούν και να διευρυνθούν στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα. Χρειάζονται βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Χρειάζεται η αντικατάσταση του άθλιου σημερινού πολιτικού συστήματος από την κομμουνιστική πανανθρώπινη, ελεύθερη κοινωνία της αλήθειας και δικαιοσύνης...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου